Walka z czasem!

Ciągle się spieszę.

Ciągle gdzieś gonię.

Non stop patrzę na zegarek.

Przeliczam minuty.

Planuję następne zadanie. Jak w wojsku.

Myślę o obiedzie,
o praniu,
o spacerze,
o czytaniu dla dzieci,
o zabawach na dywanie...

A o sobie - rzadko myślę,

...więc muszę to zmienić,
ja też jestem ważna, dla dzieci.

i znowu dzieci.

Gdy już są dzieci, to są najważniejsze i dlatego ciągle tak się spieszymy.

Chcemy zdążyć ze wszystkim,

Chcemy też żyć swoim życiem i chcemy też myśleć o sobie.

...czy ja się ze wszystkim wyrobię? - to myśl przewodnia każdego dnia.

Dlaczego ten czas tak goni?

Dlaczego nie jest łaskawy, choć dla nas dla matek?

Czasie przystopuj choć wieczorem, gdy dzieci już śpią.

Wieczorem siedzę w fotelu i rozkoszuję się ciszą.

Wówczas nie wiem, co robić, 

czy czytać? 

czy słuchać płyty?

czy zobaczyć jakiś film?

a może zajrzeć na blogi?
a może odpisać na zaległe maile?
a może pomalować paznokcie?
wziąć długi prysznic?

"a może" i "czy" jest dużo, a najczęściej i tak idę do łóżka spać.
Koleżanka mnie pyta, jak się wyrabiam ze wszystkim?
Ja się nie wyrabiam!!!
Ja ledwo nadążam!!!
...o ile w ogóle nadążam.
No właśnie, czy nadążam?
Kto to wie...
Walka z czasem trwa!
I szybko się nie zakończy.

A ja wciąż uśmiechnięta,
bo mam dzieci.
Cudowne maleństwa:)

/mam nadzieję, że ta szalona forma obrazuje mój pośpiech?/

Uśmiechnięta "ja"!

Bardzo dziękuję wszystkim za odwiedzenie mojego posta!!!

Gorąco zapraszam do dyskusji i komentarzy, a także do obserwowania mojego bloga. 

Chwalcie się swoimi dzieci i osiągnięciami związanymi z wychowaniem, a tym samym pomagajcie w wychowaniu innym.