straty po powrocie... - czy lista mężowi pomogła?

No cóż przyznam się do tego, że weekendowy wyjazd bardzo mi się przydał, tzn.:

• dla samej mnie, 
• dla mojego samopoczucia, 
• dla mojego ego, 
• dla lepszego dalszego funkcjonowania, 
• dla męża i 
• do pewnych moich przemyśleń.

Pomimo tego, że niechętnie zostawiam synka nawet na 3h wyjścia do kina, wiem, że powinnam do tego przywyknąć, bo dzieci rosną szybko, a przecież chcę je dobrze wychować. 

Także mąż musi nauczyć się całkowicie opiekować dzieckiem, tzn. całodobowo, a nie jak by był gościam w domku:) 

Prawda jest taka, że podczas mojej nieobecności świat się nie zawalił, synek nie rozchorował, a mąż nie urządził imprezy demolującej nasze mieszkanie. A pro po mieszkania, też nie wyglądało źle:)

Jedyne straty to moja czerwona ulubiona i jedyna donica:( Strzegłam jej jak oka w głowie i oczywiście nie dopuszczałam do niej synka. W ogóle mamy w mieszkaniu miejsca, gdzie synek nie wchodzi dla swojego bezpieczeństwa. Te zasady mąż złamał, bo dlaczego Tomak miałby się nie przekomnać na własnej skórze,  jak np. "bije się donica" o podłogę???

To w łazience Tomutek rozprawił się z papierem toaletowym. Po moim przyjeździe zbierałam ostatnie kawałeczki. 

No właśnie to różnica między mną a mężem, ja jestem konsekwentna, kieruję się tysiącem zasad i chciałabym tego nauczyć synka. Mąż natomiast często łamie zasady i działa niestandardowo.

I jak to pogodzić takie żywioły???:))))))
Przyznaję, że dzięki temu nie jest nudno:) I chyba czasami przypominamy włoską głośną rodzinę:)

A to moja ulubiona czerwona donica w sypialni. Tu już w kawałkach. I gdzie ja taką znajdę?

W jednej kwestii (oprócz pozwolenia Tomkowi prawie na wszystko) jeszcze musiałam z mężem porozmawiać, a mianowicie posiłków dla dziecka.
Otóż jeżeli dziecko prześpi godzinę karmienia to nie czekamy do następnej i jeżeli prześpi następną godzinę to ponownie nie czekamy do następnej pory na posiłek, tylko najnormalniej dajemy dziecku, np. obiadek po przebudzeniu. Mąż w sobotę (podczas mojej nieobecności) dał dziecku śniadanko o 9:00, ale obiadku o 12:00 już nie, bo Tomek spał, a że o 15:00 także spał, więc także nie dostał drugiego dania. Dziecko ciepły posiłek zjadło dopiero o 17:00 - ku rozpaczy mamusi:)!!!!!

Dobrze, że w międzyczasie dostał banana i jak mąż oświadczył, bardzo chciało mu się jeść flipsy, więc zjadł całą paczkę (a ja flipsy kukurydziane daję mu sporadycznie:))
Dziecko było po prostu głodne:)

Poza tym, to chyba będę planować systematycznie jakieś dłuższe wyjścia z domu, bo ojciec inaczej do dziecka podchodzi niż matka i dziecku potrzebny jest i ojciec i matka. Jego rozwój także wygląda inaczej, jest bardziej wszechstronny.
Współczuję gorąco kobietą, które same muszą wychowywać dzieci. Nie należy to do prostych czynności i wymaga wielu poświęceń i cierpliwości.



Bardzo dziękuję wszystkim za odwiedzenie mojego posta!!!

Gorąco zapraszam do dyskusji i komentarzy, a także do obserwowania mojego bloga. 

Na pewno będą jeszcze ciekawe konkursy!!!:))))

Chwalcie się swoimi dzieci i osiągnięciami związanymi z wychowaniem, a tym samym pomagajcie w wychowaniu innym.