klub malucha w domu i nie tylko:)

Zapisałam Tomka do klubu malucha: "Pan Hipcio", strona internetowa:

Pan Hipcio

Tomek uczęszcza do klubu dwa razy w tygodniu na godzinkę. Już odbyły się dwa spotkania i bardzo mi się podobają. Dzięki nim Tomek uczy się życia w grupie i poznaje wiele różnych nowych zabaw i rzeczy, których nie poznaje w domu. Ja przyznaję także wiele rzeczy się uczę. Może dzięki temu Tomek nie będzie się tak bał innych ludzi i dzieci. Może się okaże, że będzie musiał iść do żłobka w przyszłym roku. Wówczas miałby już przedsmak tego, że żłobek nie jest taki straszny.

Tu akurat zdjęcie z klubu domowego:) bo w klubie musiałabym mieć pozwolenie mam na udostępnienie zdjęć:)

Nie mam porównania do innych Klubów Malucha, więc nie mogę ocenić tego klubu na podstawie także innych, ale jedno mogę napisać, że organizacja w tym klubie jest bardzo ciekawa i bardzo mi się podoba. Wybrałam go, bo jest blisko naszego mieszkania i słyszałam, jak inne mamy go chwaliły.

Zajęcia dla dzieci są bardzo intensywne, a trwają tylko godzinkę. Opłata 120 zł za miesiąc.

Zajęcia rozpoczynają się od powitalnej piosenki i przywitania każdego dziecka z imienia. Następnie są inne zabawy, np.:

• tor przeszkód dla maluchów,
• kółko graniaste dla maluchów,
• rysowanie i klejenie,
• nauka turlania i skakania przy piosence,
• nauka zabawy z konkretnymi zabawkami, np. grającymi lub laleczkami na paluszki,
• nauka zabawa z innymi dziećmi na zasadzie wymiany różnych zabawek,
• zabawa z balonami na płachcie (zapomniałam jak się nazywała) przy piosence.

To wszystko w ciągu jednej godziny. Dzieci nie mają czasu na nudzenie się, ani na zabawę zabawkami standardowymi. Godzina kończy się piosenką pożegnalną i pożegnaniem z każdym dzieckiem z imienia. Każde zajęcia będą tak prowadzone, by dzieci nauczyły się pewnej rutyny i zasad. Dla Tomka to dużo nowych rzeczy i przede wszystkim dużo nowych ludzi i dzieci. Na razie w grupie jest 7- dzieci, więc nie za dużo, nie za mało. Mam nadzieję, że jeszcze z trójka dojdzie, bo było by sympatyczniej i weselej.

Podczas tych zajęć pierwszy raz dotarło do mnie także to, że niektóre dzieci są bardzo niegrzeczne i zastanawiałam się, jak to możliwe? Jeden chłopiec (miał tylko 17 miesięcy) nic nie robił, jak inne dzieci. Zabierał dziecim różne zabawki niezbędne w danej zabawie, spychał dzieci z toru przeszkód, klepał (bił... jak to nazwać nie wiem) po twarzy, otwierał wszystkie szafki i szuflady, materiały do pracy wyrzucał i do tego krzyczał w niebo głosy przez całą godzinę. Jego mama nie potrafiła go uspokoić. Byliśmy pełni współczucia dla tej kobiety, niektórzy zaczęli narzekać na ten głośny i nieprzerwany krzyk. Próbowałam zrozumieć, dlaczego nie można uspokoić dziecka, ale do tej pory tego nie rozumiem...

Nie wyobrażam sobie trójki takich dzieci w żłobku. Co wówczas robi pani?? Jakie muszą mieć stalowe nerwy te kobiety w żłobkach i przedszkolach?

Nic tylko współczuć...

Bardzo dziękuję wszystkim za odwiedzenie mojego posta!!!

Gorąco zapraszam do dyskusji i komentarzy, a także do obserwowania mojego bloga. 

Na pewno będą jeszcze ciekawe konkursy!!!:))))

Chwalcie się swoimi dzieci i osiągnięciami związanymi z wychowaniem, a tym samym pomagajcie w wychowaniu innym.